Afgelopen zomer was ik in de Peggy Guggenheim Collection in Venetië. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik daar dit kunstwerk zou tegenkomen. Toen ik de museumzaal waar het hing in liep, was ik overdonderd. Veel groter dan ik had verwacht zag ik Empire Of Light (ca. 1954) van René Magritte (1898-1967).
Aanvankelijk begreep ik niet goed wat er precies ‘surrealistisch’ aan dit schilderij was. Eerder verbaasd door de schoonheid ervan bleef ik een lange tijd kijken. En toen zag ik het: een lichte, blauwe lucht met wollige wolkjes past natuurlijk helemaal niet bij een brandende lantaarnpaal die impliceert dat het eigenlijk nacht is.
Door deze bizarre en paradoxale wisselwerking tussen dag en nacht kreeg ik een unheimlich gevoel. Dit heb ik overigens vaker bij het werk van Magritte. Zijn schilderijen slokken me doorgaans helemaal op als ik ervoor sta.
En dat is precies waarom ik er uren naar kan kijken, waarom ik een enorme Magritte liefhebber ben, en waarom het op deze maandag #ANARTWORKADAY is!
René Magritte, Empire Of Light, 1954, Peggy Guggenheim Collection, Venetië
Bron foto
