“The very great artists attach you even more to life.” – Gustave Caillebotte
Zoals men gewend is kan in Nederland goed, warm en lekker weer nooit van lange duur zijn. Gezien het feit dat ik afgelopen week ‘in thema’ ben gebleven met zonnige en zinderende kunstwerken, is het vandaag tijd voor wat meer… regenachtig werk.
Gustave Caillebotte (1848-1894) was een Frans schilder en, anders dan vele schilders uit de tijd van het Impressionisme, was hij eveneens mecenas: hij kocht veel werken van zijn collega’s aan, hielp ze financieel op weg en voegde zich later als kunstschilder bij de Impressionisten.
Caillebotte werd geboren in een welvarende familie en een groot deel van zijn leven heeft hij zich helemaal niet bezig gehouden met kunst. Hij werd opgeleid als ingenieur, deed rechten en diende in de Garde Nationale Mobile de la Seine. In 1871 begon hij met teken- en schilderlessen en breidde zijn netwerk van Impressionistische schilders uit. Toen hij begin 1870 een smak geld erfde besloot hij zijn vrienden financieel te steunen en hij hielp bij het opzetten van de eerste Impressionistische tentoonstelling in 1874.
Heel anders dan bijvoorbeeld Claude Monet werkte Caillebotte in een meer realistische stijl, doch sterk beïnvloed door het Impressionisme. Zijn thema’s zijn doorgaans banaal: parketzetters, het straatleven, stillevens, landschappen of stadsgezichten. Caillebotte werkte deze echter wel in bijzondere composities en perspectieven uit.
Op dit schilderij Rue de Paris zijn de voorste en meest belangrijke figuren bijvoorbeeld niet helemaal zichtbaar. Hun voeten zijn weggevallen, de compositie is afgesneden. Tevens lijken het linker- en het rechterstuk van het schilderij bijna twee aparte werken te zijn. Waar links de straat, de koetsen en overstekende mensen centraal staan, is rechts een grote nadruk gelegd op het koppel onder de paraplu. Het geheel gescheiden door een groene lantaarnpaal.
De straat, de Place de Dublin, is welbekend in Parijs. Echter, op Caillebotte’s schilderij staan de gebouwen verder uit elkaar. Wellicht heeft hij gebruik gemaakt van een groothoeklens om het hele plein in éen oogopslag te kunnen zien. Sowieso liet Caillebotte zich beïnvloeden door fotografie: de kunstenaar heeft hier een duidelijke focus gelegd op het koppel en het midden van het schilderij. Deze elementen zijn scherp geschilderd terwijl de achtergrond eerder in sfumato is opgezet.
Caillebotte heeft geen groot oeuvre achtergelaten. Hij begon laat met schilderen en hij overleed vroeg. Daarnaast bereidde hij al zijn werken zeer goed voor en deed hij lang over het schilderen van éen werk. Composities werden nauwkeurig uitgetekend. Gelukkig zijn er nog talloze schetsen van Caillebotte’s hand over gebleven die de werkwijze van deze noemenswaardige kunstenaar laten zien!
Gustave Caillebotte, Rue de Paris, temps de pluie, 1877
Bron afbeelding
