Every block of stone has a statue inside it and it is the task of the sculptor to discover it. -Michelangelo
Venus Callipyge, ook wel Aphrodite Kallipygos of Callipygiaanse Venus genoemd, staat alom bekend als “De Venus met de prachtige billen”. Het wit marmeren beeld komt uit de Romeinse periode en is waarschijnlijk rond de eerste eeuw voor Christus (1e of 2e eeuw BC) vervaardigd. Men denkt echter dat er al eerder een zelfde soort beeld is gemaakt door de Grieken. Over de identiteit van de afgebeelde vrouw is (nog) geen consensus. Soms wordt ze als Aphrodite gezien, maar het kan ook een portret zijn van een stervende vrouw die op deze manier haar uiterlijk wilde vereeuwigen.
Zoals gezegd is het huidige beeld (dat overigens in Napels te bezichtigen is) naar alle waarschijnlijkheid een kopie van een verloren Griekse origineel dat omstreeks 300 v. Chr. is gemaakt. Dit was ten tijde van de Hellenistische periode, een tijd waarin de Griekse kunst en cultuur floreerde. Door de veroveringen van Alexander de Grote werden een aantal steden gesticht waarin tempels, gymnasia, theaters en grote pleinen een prominente plek kregen. Dit resulteerde in goede uitbreidings- en ontwikkelingsmogelijkheden voor architecten, kunstenaars, handelaren, dichters en ambachtslieden.
De kunst uit deze Hellenistische periode (330 v. Chr. – 146 v. Chr.) was een synthese van Griekse en Oriëntaalse invloeden. Er kwam grotere interesse in het uitbeelden van de realiteit: in plaats van statige sculpturen werden beelden expressiever en werd het steeds belangrijker hoe een sculptuur in de ruimte stond. Beelden oogden levendiger en individueler.
Venus Callipyge, bijvoorbeeld, is een vrij expressief werk ondanks de minimale actie die de vrouw onderneemt. De sculptuur laat een vrouw zien die een gedeelte van haar gewaad over haar armen omhoog trekt zodat haar derrière en haar rug zichtbaar worden. Als je vanaf de achterkant naar het beeld kijkt, zie je dat ze, licht verleidelijk, over haar schouder kijkt, alsof ze jou als toeschouwer elk moment kan aankijken.
Naast het feit dat marmer een bijzonder esthetische steensoort voor sculpturen is, is het werk waanzinnig mooi uitgewerkt. De lijnen van haar lichaam, de details in het haar, alles duidt op finesse van de beeldhouwer. En dan hebben we het nog niet eens over haar perfecte billen gehad…
1 Comment
Of ik mij ervoor zou moeten schamen dat weet ik niet, maar ik ben geobsedeerd door “mooie billen”. Ik ben echt helemaal gek op mooie billen. Ik zie ze graag bloot, in een kort rokje, een chique mantelpakje, in een zomerjurk of een mooie lange, zijden plooienrok. Vanaf de voorkant, van de zijkant, precies van achter gezien, van boven of van onder. Ik vind alles geweldig. Ik kan er uren naar kijken! Naast billen houd ik ook van de rest van het vrouwenlichaam. Ik ga dus nog eens naar Napels, want de zomertijd is afgelopen in de lage landen, dus dan wordt de spoeling dun. Dank je voor het leerzame stuk!